زندگی بی تومعناندارددخترنازمامانی

                                   اگرتونبودی

              جهان،بی خنده های تومعنانخواهدداشت

اگرتونباشی، هیچ بهاری-حتی اگرلبریزشکوفه باشد-دیدن ندارد.

اگرتونبودی،باران هاهمه دلگیر می شدندوهیچ مادری عاشقانه

زیرباران ها،بی چترلبخندنمی زد.اگرتونبودی،

اسمان باهمه حجم ابی اش،درچشم های همیشه خیس هر

پدری، دلگیرترازچهاردیواری کوچکی می شد که به زندانی

                   کوچک بیش نمی ماند.

اگرتونبودی،شمعدانی های لب پنجره،این گونه زیباگل

   نمی کردند وعطرسیب،دیگرمعنایی نداشت.

اگرکودک نبود،نه پدرمعناداشت،نه هیچ مادری بهشتی می شد.