بدون عنوان
بیستویکمین هفته
باسلام به عسل خانوم مامانی
خدایابه همین زودی نیمی ازراه رابالطف توطی کردم.به چشم برهم زدنی بیست ویک هفته اززمانی که یک فرشته آسمانی مهمان دلم شده میگذرد.......
تااینجاکه خیلی هوایم راداشته ای. ازاین پس بیشترمحتاج لطف کرمت هستم.
ای یگانه خالق من ودردانه ام!نوزده هفته یاشایدکمی کمتر به پایان راه نمانده.روزهایی که مطمئنابدنم خسته تروسنگین ترازاکنون است,بیش ازپیش محتاج حمایت ولطفت هستم.
به قلبم آرامش بده وبه تنم توان.
می خواهم مادری محکم وشاد باشم.نه زنی پریشان وخسته باکوهی ازمسئولیتهاوکارهای به تعویق افتاده.
دلبندم!رویای شیرین حضورتودروجودمن,مراغرق درلذتی وصف ناشدنی میکند.
همراه زندگیم این روزها احساسات مادرانه ام رابالبخندی پاسخ میدهد. اوهم دارد خودش رابرای "پدر"بودن آماده میکند.میدانم که اوهم برای بودن درکنارتولحظه شماری میکند
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی